غریب است دوست داشتن. و عجیب تر از آن است دوست داشته شدن...وقتی می‌دانیم کسی با جان و دل دوستمان دارد ...و نفس‌ها و صدا و نگاهمان در روح و جانش ریشه دوانده؛ به بازیش می‌گیریم هر چه او عاشق‌تر، ما سرخوش‌تر، هر چه او دل نازک‌تر، ما بی رحم تر. تقصیر از ما نیست؛ تمامیِ قصه هایِ عاشقانه، اینگونه به گوشمان خوانده شده‌اند
دکتر علی شریعتی
ازوقتی اینو خوندم یه جورایی رفتم تو فکر!! راستی چرا؟؟ هممون خوب شعار میدیم ولی پای عمل که میرسه همینیم.
قشنگه