رمضان آمده است و عطر آسمانى سحرهاى رمضان، عشق را در کالبد خسته عاشقان و عارفان جارى کرده است . خدایا! دوباره زمزمه « یارب، یارب ‏» سحرگاهان، شور خاصى در خانه مترو ک دلم جارى مى‏کند و ترنم « اللهم انى افتتح الثناء بحمدک‏» ، همه تشنگان جام وصلت را بى‏قرارکرده است.
من در میان سیل اشک عشاق، دست‏هاى بى‏پناهم را به سوى آسمان بر مى‏دارم و دیده بر افق مى‏دوزم . لب باز مى‏کنم تا بگویم، اما بغضى سنگین راه گلویم را مسدود مى‏کند و اشک در خانه چشمانم حلقه مى‏زند .
با روحى سرگردان و جسمى فرتوت، به سوى تو آمده‏ام و دست نیاز به سوى تو دراز کرده‏ام که جز تو دست‏ آویزى ندارم . دگر بار رمضان فرا رسیده است،ماه عبادت وعبودیت، تقویم مطهر مناجات و اجابت ، روزهای برتراز ایام خاکی گذران ولیالی عزیزتر از همه شبهای تاریـک عالم سفره مهر و عطوفت خداوندی گسترده و دروازهای "" الی رفیق الاعلی "" به منتهای رحمت گشاده و عطر سبز نجیب "" بهار دوست "" درهر سر او آشیانی منتشر.
رمضان ، مفتاح نورانی شعورهای مغفول وقلبهای مقفولی است که در ثانیه های روزمرگی وعادتهای پرتکرار سخیف زمینی ""زنگ کهنگی"" زده اند و در چنین آناتی حسن ریز،مثل یـک شاخه گل خواهند شکفت . و لیلة القدر مشعشع ""ضیافت العشق ""حضرت سبحان (جل جلاله) را برصحیفه دل سالکان حـک خواهند داشت و با قلم موی اعجاز سوز راز و نیاز کارنامه اصحاب الیمینی، نصیب متمسکین خویش خواهد داشت و آنان رابه استنشاق جانانه"" نسائم الرحمه "" ایزدی توفیق خواهد بخشید.

.... خداوندا در این رمضان ما را رمضانی کن .....

غمگین مباش :

ما نیامده ایم که با خود غم حمل کنیم بلکه ما

 هستیم چون کسی ما را عاشق بوده وهست

فقط ای کاش می توانستیم گوشه ای از عشقی را که او به ما دارد درک میکردیم ، امانه ما عاجزیم از ادراک این عشق که فقط میبخشد ومیبخشد

 ولی بیائید اندکی با خود فکر کنیم  به حرمت عشق اوکه تا کنون ما بدی کرده ایم واو بخشیده ، که ما برای این عشق مقدس ، بخاطر خودمان چه کرده ایم ؟ 

آری بیائیدکمی فکر کنیم..... !!؟